W dzisiejszym artykule przedstawimy cykl rozwojowy tasiemca uzbrojonego.
Zwierzęta zwane tasiemcami to bezkręgowce zaliczane do typu Płazińców. To pasożyty wewnętrzne, których cykl życiowy przebiega w organizmie zarówno człowieka oraz innych zwierząt. Ciało tasiemców jest taśmowate, a jego długość może wynosić od 0,5 mm do nawet kilkunastu metrów. W budowie ciała wyróżnia się trzy podstawowe elementy: główkę, szyję oraz łańcuch (tzw. strobilę), złożony z licznych członów (proglotydów). Dzięki narządom czepnym obecnym na główce, tasiemce mogą się przyczepiać do narządów wewnętrznych swoich żywicieli. Szyja jest strefą wydłużania całego łańcucha - komórki w tym odcinku mnożą się i przekształcają w nowe człony. Obecny bezpośrednio za szyją łańcuch członów zawiera narządy wydalnicze jak również rozrodcze, jednak stopień ich wykształcenia jest bardzo różny. Pełny rozwój narządy rozrodcze osiągają dopiero w członach najstarszych (tzw. człony maciczne), czyli położonych bliżej końca ciała tasiemca.
Tasiemiec uzbrojony jest pasożytem posiadającym elementy czepne pozwalające mu ze zdwojoną siłą umocować się wewnątrz ciała żywiciela. Poza typowymi przyssawkami, posiada on dodatkowo wysuwany wieniec haczyków (w liczbie 26-32). Jego ciało osiąga typowo ok. 4 m długości oraz 5-6 mm szerokości. W cyklu życiowym żywicielem pośrednim (czyli takim, w którego ciele rozwijają się larwy) jest świnia, a ostatecznym (gdzie larwa osiąga postać dojrzałą i jest zdolna do rozmnażania płciowego) jest człowiek. Może się on zarazić tym gatunkiem tasiemca zjadając surowe, niedogotowane lub nieprzebadane laboratoryjnie mięso wieprzowe zawierające larwy tasiemca. Gdy końcowe człony w łańcuch tasiemca dojrzeją, mogą zostać wydalone przez człowieka. Wtedy może dojść do zarażenia świni tym pasożytem, poprzez zjedzenie przez nią zainfekowanych jajami pasożyta odchodów ludzkich.
Jak to wszystko się w ogóle odbywa? Prześledźmy cykl rozwojowy tasiemca uzbrojonego.
W układzie pokarmowym świni, która spożyła odchody zawierające jaja tasiemca uzbrojonego, dochodzi do wykształcenia pierwszego stadium larwalnego - kulistej onkosfery. Ta postać przy pomocy haków może się przedostać do naczyń krwionośnych, a następnie z prądem krwi trafia do narządów wewnętrznych (np. mózg lub gałka oczna) lub mięśni. W mięśniach tworzy cysty zwane wągrami, które mogą zostać spożyte z mięsem wieprzowym przez człowieka. W tym momencie dochodzi do jego zarażenia. Larwa lokuje się w jelicie, gdzie dojrzewa do postaci dorosłej. Gdy ostatnie człony wypełnione jajami oderwą się, mogą zostać wydalone z kałem i ponownie może dojść do zakażenia żywiciela pośredniego.
Jeżeli dojdzie do zarażenia człowieka wągrami obecnymi w mięsie, wtedy choroba określana jest mianem teniozy (tasiemczycy). Z kolei w przypadku zarażenia formami inwazyjnymi (jajami) mówi się o cysticerkozie.
Aby uniknąć tego pasożyta warto przestrzegać kilku podstawowych reguł chcąc spożywać mięso wieprzowe:
- mięso musi być przebadane weterynaryjnie na obecność tego pasożyta
- powinno pochodzić z wiadomego źródła
- należy je przed zjedzeniem ugotować, upiec lub usmażyć w odpowiednio wysokiej temperaturze
- nie powinno się jadać mięsa wieprzowego surowego.
Podsumowując, przestrzeganie higieny posiłków jest wystarczające, aby uniknąć groźnego pasożyta, jakim jest tasiemiec uzbrojony.
Autor: Barbara