Korepetycje to nie tylko dodatkowe lekcje, ale również fascynująca podróż, w której niezbędna jest odpowiednia motywacja. Rozmawiamy z Marcinem Pyciem, który podzielił się z nami swoją wiedzą i doświadczeniem, zaczynając od szkolnych lat, aż po pracę jako zawodowy korepetytor.
Marcin Pyć — korepetytor od 1998 r., pomagający rozwiązywać problemy edukacyjne młodzieży, dorosłych i osób starszych, z rysunku technicznego, technologii maszyn, technologii informacyjnych, CAD, CNC i obsługi różnego typu oprogramowania i aplikacji. Pasjonat rysunku technicznego, komputerowego wspomagania projektowania i wytwarzania części maszyn, tworzenia blogów, projektowania stron www, wędrówek górskich, wycieczek rowerowych, fotografowania i tanga argentyńskiego. Jego motto: „Kto szuka wyzwań, znajduje swój potencjał”.
Jak zaczęła się Twoja przygoda z korepetycjami? Co cię do tego skłoniło?
Moja historia zaczęła się z korepetycjami w szkole średniej w 2 klasie Technikum Mechanicznego (3-letniego) - w 1998 r., które robiłem po 3-letniej Zasadniczej Szkole Zawodowej. Wtedy zacząłem pomagać kolegom w projektach z przedmiotu Obróbka skrawaniem, gdzie mieliśmy za zadanie zaprojektować noże tokarskie kształtowe. Wtedy też na przedmiocie Pracownia Techniczna, mój nauczyciel powiedział, że nie będę pisał testów, bo jestem na nie za dobry, tylko kazał mi tworzyć testy dla uczniów. Tworzenie testów było trudniejsze, niż ich rozwiązywanie, ale dałem radę. Później w 1999 r. poszedłem na Politechnikę Rzeszowską, gdzie przez 5 lat, również udzielałem korepetycji, głównie z rysunku technicznego mechanicznego, jak również z projektowania narzędzi skrawających i z przedmiotu zarządzanie przedsiębiorstwem. W 2004 r. po skończonych studiach magisterskich poszedłem na studia doktoranckie, gdzie udzielałem korepetycji, dalej z rysunku technicznego mechanicznego, ale również z pakietu MS Office i projektowania stron www. W tym czasie w 2005 r. skończyłem też Studium Pedagogiczne przy Politechnice Rzeszowskiej, dzięki czemu mogłem pracować, w przyszłości, jako nauczyciel. Po zrobieniu doktoratu w 2009 r., pracując na uczelni i w szkole, udzielałem dalej korepetycji, głównie z rysunku technicznego, z MS Office, projektowania stron www i z obsługi urządzeń peryferyjnych, typu: drukarki, skanery, oprogramowanie wspomagające do pakietów biurowych.
Od 2010 r. Pracowałem jednocześnie na uczelni (WZ KUL w Stalowej Woli i w szkole średniej (Technikum Mechaniczne w CEZ w Stalowej Woli), udzielałem dalej korepetycji, głównie z rysunku technicznego, z MS Office, projektowania stron internetowych i z obsługi urządzeń peryferyjnych, typu: drukarki, skanery, oprogramowanie wspomagające do pakietów biurowych i obsługi smartfonów. Byłem wtedy też Egzaminatorem ECDL Core. W swoim życiu pracowałem łącznie na 2 uczelniach (Wydział Zamiejscowy KUL w Stalowej Woli- 5 lat: 2010-2014r., jako asystent i adiunkt, uczyłem ok. 3000 studentów i studentek) oraz na Politechnice Rzeszowskiej w Rzeszowie- 2 lata: 2007- 2008r. (prowadziłem ćwiczenia, laboratoria i projekty z Zarządzania jakością i Sterowania jakością, ćwiczenia z Technologii budowy maszyn, gdzie uczyłem ok. 200 studentów i studentek), gdzie uczyłem łącznie 3200 studentów i studentek). Wymyśliłem i przeprowadziłem także dwa innowacyjne konkursy dla studentów kierunków technicznych i szkół średnich technicznych w Stalowej Woli. Na WZ KUL w Stalowej Woli uczyłem: Technologii informacyjnych, Inżynierii wytwarzania, Grafiki inżynierskiej, Komputerowego wspomagania w przemyśle, Komputerowego wspomagania w technice, Konstrukcji i eksploatacji maszyn, Techniki multimedialne w biznesie, Biurowe systemy informacyjne, Systemy informatyczne w zarządzaniu logistycznym, Technologie informatyczne, Statystykę opisową, Metody analizy statystycznej.
Pracowałem także 1 rok (2010/2011 r.). w Centrum Edukacji Zawodowej w Stalowej Woli (w Technikum Mechanicznym, gdzie uczyłem przedmiotów zawodowych mechanicznych: min. CAD-a: AutoCAD-a, Inventora, programowania obróbki CNC w Heidenhainie i Sinumeriku oraz MTS, Projektowania procesów technologicznych obróbki skrawaniem itd.), gdzie zostałem nauczycielem kontraktowym. W szkole uczyłem ok. 100 uczniów. Tutaj zorganizowałem także konkurs z programowania obrabiarek CNC. Prowadziłem także jako trener dwa szkolenia, łącznie dla 28 pracowników HSW. Od 2015 do 2023 r. pracowałem w przemyśle, głównie jako konstruktor-technolog, technolog obróbki skrawaniem i specjalista różnych technologii wytwarzania.
Pracowałem w przedsiębiorstwach wytwarzających części maszyn, w przemyśle zbrojeniowym, przerabiających drzewo, w produkcji narzędzi do obróbki kamienia. Wtedy głównie udzielałem korepetycji z rysunku technicznego i pakietu MS Office.
Obecnie trochę mniej udzielam korepetycji, musiałem sobie zrobić przerwę ze względów zdrowotnych i uczę teraz głównie z rysunku technicznego i trochę z Libre Office.
W swoim życiu uczyłem 3200 studentów i studentek, 100 uczniów ze szkoły średniej i ok. 300 osób na korepetycjach, zarówno młodzież, dorosłych, studentów, jak i osoby starsze oraz księgowe i nauczycieli. Również uczyłem moją córkę, od jej urodzenia, która ma teraz 13,5 roku.
Obecnie, przygotowuję się do uruchomienia serwisu www.emarcineduturinfofot.pl, w którym będzie moduł do e-learningu oraz konsultacji/korepetycji 1 na 1 online, które będzie można kupić/może też subskrybować, na początku kursy i e-booki z rysunku technicznego i być może z wykorzystania Libre Office w życiu codziennym. Kompletuję powoli sprzęt do transmisji streamingowych oraz uczę się, jak realizować transmisje internetowe, typu webinary, live'y, mastermindy, jak przygotować takie stanowisko, uczę się także jak mówić do kamery, bo trochę mam z tym blokadę psychiczną oraz trenuję trochę swój głos.
Jakie, według Ciebie, są największe wyzwania związane z nauczaniem?
Do największych wyzwań w nauczaniu zaliczyłbym: uzależnienie się młodzieży i dorosłych od technologii komórkowej, Internetu i mediów społecznościowych, obniżająca się motywacja i zaangażowanie uczniów i przebodźcowanie, kryzys rodziny i wartości moralnych, obniżenie standardów wychowania i kultury osobistej, zbyt małe wsparcie aktywności nauczycieli w zakresie eksperymentów edukacyjnych, które polepszyłyby efektywność nauczania, zbyt duże oczekiwania rodziców, czasami nieadekwatne do możliwości ich dzieci, niedostosowanie reformy edukacji (od lat), w tym programów nauczania i całej struktury nauczania i metodyki oraz dydaktyki nauczania do aktualnych warunków i potrzeb na rynku pracy, przez to obniżył się poziom nauczania w szkołach, a tym samym i na uczelniach, bo musiały one dostosować się do niskiego poziomu przygotowania uczniów, zbyt mały nacisk na kreatywne myślenie i rozwiązywanie realnych problemów, podczas nauki, niedostateczne dostosowanie programów nauczania do wymagań ryku pracy, nauczanie pod schematy odpowiedzi i zbytnie, bezkrytyczne zawierzenie nowoczesnym technologiom, nieumiejętność uczniów, z radzeniem sobie z emocjami, stresem, presją i hejtem rówieśniczym, postępująca degradacja wartości moralnych i zasad dobrego wychowania wśród dzieci i młodzieży oraz brak autorytetów, mały wpływ rodziców, na wychowanie dzieci, często negatywny wpływ mediów tradycyjnych, social mediów i Internetu na psychikę dzieci, młodzieży i dorosłych, integracja tradycyjnego nauczania z e-learningiem, VR,
aplikacjami komórkowymi i dyskami wirtualnymi, problem etyczny i jak z umiarem, mądrze i zgodnie z prawem, wykorzystywać sztuczną inteligencję w edukacji, jako pomocy, równość szans edukacyjnych i dbanie o niewykluczenie ekonomiczne i informatyczne, dzieci i młodzieży oraz postępująca globalizacja i bardzo szybkie zmiany, postęp technologiczny, jak również próby zakamuflowanego manipulowania umysłami dzieci, młodzieży o dorosłych, przez różne grupy wpływu.
Jakie korzyści wynikają z pracy jako korepetytor? Czy zdarzają się momenty, które szczególnie motywują Cię do wykonywania tego zawodu?
Będąc korepetytorem ma się następujące korzyści: robię to, co lubię, mam z góry ustalony grafik, opracowany pode mnie i mogę go elastycznie zmieniać, po ustaleniu z uczniami, mam satysfakcję z pomagania innym, jest to dodatkowe źródło dochodu, zwiększam swoje doświadczenie, w pracy indywidualnej z uczniem, mogę codziennie przebywać z różnymi typami osobowości, charakterami, stylami uczenia się, przez co zwiększam swoje kompetencje psychologiczne i buduję swój warsztat pracy, buduję swoją indywidualną markę osobistą i staję się osobą rozpoznawalną, co ma wady i zalety, bo przestaję być osobą anonimową i wystawiam się automatycznie na hejt i obgadywanie, nawiązuje ciekawe znajomości i relacje, bardziej się angażuję w pracę na korepetycjach, ponieważ tam tylko i wyłącznie reprezentuję siebie i pracuję na swój wizerunek, mogę się wykazać kreatywnością w nauczaniu, rozwiązuję czasami nietypowe problemy, ćwiczę swoje umiejętności zarządzania czasem i rozplanowania zajęć i kontroli czasu ich trwania oraz dostosowania treści nauczania do ustalonego czasu nauczania i typologii osobowości ucznia i jego tempa uczenia się, ćwiczę swoje umiejętności w komunikacji interpersonalnej, ćwiczę swoje umiejętności związane z asertywnością i negocjacyjne, buduję pewność siebie i poczucie własnej wartości, buduję swoją kontrolę nad emocjami i odporność na sytuacje stresowe, mogę być mentorem i coachem, jeśli tego wymaga sytuacja, nie mam sztywnych ram postępowania, procedur, ani osób kontrolujących mnie (czasami ich niezrozumiałego i nielogicznego widzimisię przełożonych), jak to jest w szkole, nie ma papierologii, mam bezpośredni, mogę skupić się tylko na uczniu, którego uczę, dzięki temu nauczanie jest bardziej efektywne, niż gdybym musiał moją uwagę rozdzielać na grupę uczniów, gdzie na zajęcie się poszczególnym uczniem miałbym mało czasu, niż na korepetycjach, mogę pomagać uczniom, w precyzyjny sposób, celowanie pomagać w rozwiązaniu jego problemu i niekiedy też rozwijać ten problem, żeby dowiedział się czegoś więcej niż na lekcjach, budując przy tym elementy poznawcze u ucznia, przez prowadzenie korepetycji rozwijam się osobiście, na wielu płaszczyznach, każdy nowy uczeń, to jest nowe wyzwanie.
Jakie umiejętności i cechy są niezbędne, aby zostać skutecznym korepetytorem?
Korepetytor powinien być osobą kompetentną, mieć odpowiednią wiedzę i teoretyczną i praktyczną, być ekspertem, z zakresu, z którego chce udzielać korepetycji, jak również mieć też doświadczenie zawodowe, które niekiedy jest niezbędne do nauczania niektórych przedmiotów, szczególnie zawodowych, np. wiedzieć co jest wymagane na egzaminach maturalnych, zawodowych, czy innych oraz na jakie umiejętności i wiedzę zwracają uwagę pracodawcy.
Przede wszystkim pomagać rozwiązywać problemy ucznia, jeśli to potrzeba, być jego mentorem, a czasami coachem. Ważne jest też, żeby był osobą komunikatywną, empatyczną, sympatyczną, pozytywną, pewną siebie, charyzmatyczną i zdecydowaną oraz asertywną, umieć stawiać granice i komunikować je, żeby budować poczucie bezpieczeństwa i kontroli nad sytuacją oraz nie dać sobie wejść na głowę. Powinien także mieć umiejętność przekazywania treści kształcenia innym, w sposób prosty, zrozumiały, ciekawy i kreatywny oraz angażujący. Istotne jest też, żeby umiał stosować praktycznie techniki skutecznego słuchania, w tym informacji zwrotnej. Mieć wysoko rozwiniętą cierpliwość, empatię i umiejętność tworzenia przyjaznego klimatu podczas korepetycji, żeby uczeń nie czuł się zestresowany, jak w szkole, czy niekiedy przy autorytatywnych i roszczeniowych rodzicach, którzy czasami nie znają faktycznych możliwości swoich dzieci. Powinien również, sam się uczyć, dokształcać się, rozwijać, bo ciągły rozwój osobisty jest gwarantem, jakości i wysokiego poziomu nauczania i przekazywania aktualnej wiedzy. Nieoceniona jest także znajomość stylów uczenia się i słuchania, w celu dostosowania prowadzenia zajęć, w zależności od tego, czy ktoś jest słuchowcem, kinestetykiem, czy też wzrokowcem. Potrafić, jeśli to jest możliwe, omawiane zagadnienia poprzeć przykładami praktycznymi z życia, bo to bardziej motywuję ucznia do uczenia się i widzi, że to, co się uczy, jest użyteczne.
Powinien być pasjonatem, osobą otwartą i lubić pracę z ludźmi, otwartą, dającą się lubić i budzącą zaufanie, mającą „to coś”, często takie osoby mają zwyczajnie predyspozycje do nauczania oraz być autorytetem, przez swoje osiągnięcia. Być osobą, która potrafi efektywnie zarządzać czasem pracy, planować i dobrze zorganizowaną, osobą odporną na stres i umieć zarządzać swoimi emocjami, również znać techniki radzenia sobie z osobami trudnymi i toksycznymi, jak również osobami, które lubią zwracać na siebie uwagę, oraz osobą umiejącą sobie radzić w sytuacjach trudnych i nietypowych. Budować zaufanie i poczucie własnej wartości, poprzez zrozumienie i docenianie stylu uczenia osób, które uczy, ich mocnych stron i niepowtarzalności. Być osobą, która redukuje nieefektywne zachowania i ukierunkowuje, na efektywne strategie działania oraz zapewnia właściwą reakcję na działania nieefektywne, tak aby móc unikać marnotrawienia czasu i środków pieniężnych ucznia, które uczeń lub jego rodzice wydaje. Wykorzystuje indywidualność ucznia, w celu zwiększenia jego stopnia zaangażowania, który potrafi zaangażować do pracy oraz pobudzić kreatywność, w czasie korepetycji.
Jakie wyzwania napotkałeś podczas udzielania korepetycji uczniom o różnym wieku i zróżnicowanym poziomie zaawansowania? Jak sobie z nimi radziłeś?
Pierwszym wzywaniem, był przypadek, kiedy poszedłem do uczennicy, ze szkoły średniej, do jej domu, żeby udzielić jej korepetycji, z pakietu MS Office. Niestety cały czas za uczennicą, podczas korepetycji stała jej mama, przez co wywierała na nią presję, przez co ta uczennica była zestresowana. Więc poprosiłem mamę, żeby wyszła z pokoju i pozwoliła córce samodzielnie, bez stresu się uczyć i wydawało się, że jest wszystko OK, Jednak przed następną lekcją, zadzwoniła ta uczennica i oznajmiła, że nie będzie więcej chodzić do mnie na korepetycje. Widocznie mamie nie podobało się, że nie może córki kontrolować podczas nauki. Rodzice nadopiekuńcze czasami robią więcej krzywdy dziecku, niż pożytku, a poza tym budują w dziecku takie przekonanie, że bez rodzica nie dadzą sobie rady. Od tego momentu nie udzielam już korepetycje poza moim miejscem zamieszkania.
Kolejne korepetycje nietypowe, miałem u mnie w mieszkaniu, gdzie na korepetycje z mechaniki, przychodził nadopiekuńczy tato, ze swoim synem, ze szkoły średniej. Na korepetycjach, siedział on koło swojego syna i uczył się razem z nim:). Co ciekawe ten tato chodził z synem (jedynakiem), również na inne korepetycje (chyba było 6 takich korepetycji z 6 przedmiotów) i też one tak wyglądały. Jego tato pisał również za niego wypracowania z języka polskiego, robił zadania z chemii itd. Więc zaproponowałem, w ramach eksperymentu, żeby ten uczeń przyszedł raz, bez swojego taty. Zgodził się, ale po 30 minutach, powiedział, że jak jego taty nie ma w pobliżu, to on nie potrafi się uczyć i zakończył się eksperyment. Dalej odbyło się kilka korepetycji z nim i z jego tatą i więcej już nie brałem uczniów „z ogonem”, w postaci rodziców. Bo jest to trochę niedojrzałe emocjonalnie, jak na ucznia w tym wieku, kiedy on przychodzi z rodzicem na korepetycje i z nim siedzi, to wygląda tak, jakby nie został „odcięty od pępowiny”.
Trzecia historia była trochę nietypowa. Korepetycje były sympatyczne, bo przyszła do mnie starsza pani, w wieku 55 lat, którą dzieci zmusiły, żeby chodziła na studia na prawo do znanej uczelni. Przyszła do mnie, bo miała zaliczyć przedmiot Technologie informacyjne. Była pani tak samo otwarta i rozgadana, jak ja:). Więc na początku, żeby nie spędzić całych zajęć na słuchaniu tylko o sprawach osobistych pani, zadałem parę pytań o jej zainteresowania i na jaki temat chciałaby zrobić prezentację. Pani z pasją opowiadała o Matrioszkach, więc zrobiła prezentację w Power Point, o… Matrioszkach :), za którą dostała ocenę 5. Nawet zadzwoniła do mnie, żeby się pochwalić :)
Zdarzyła mi się też sytuacja, gdy uczyłem jednego nauczyciela Excela i Worda. Ale potem przy okazji wyszło, że potrzebował też pomocy przy obsłudze skanera, drukarki, zamiany plików Word na PDF, a nawet musiałem mu pokazać parę rzeczy na smartfonie, którego pierwszy raz w życiu widziałem, ale dałem radę:).
Z moich doświadczeń uczniowie chodzą na korepetycje, bo są im potrzebne, żeby odrobić zadania, albo żeby przygotować się do egzaminów.
Natomiast dorośli chodzą na konkretne, z góry sprecyzowane korepetycje, czasami mają mało chęci, więc trzeba pracować nad ich zmotywowanie oraz nad zbiciem ich negatywnych przekonań, odnośnie ich uczenia się i ich przekonania na temat możliwości nauczenia się, w sferze mentalnej. Mają też takie wyobrażenie, że wszystkiego można się nauczyć w 5 minut, a tak nie jest, bo to jak szybko się nauczy, zależy od jego nastawienia i jego zaangażowania oraz od jego szybkości przyswajania wiedzy i umiejętności. Dlatego jak coś wymaga czasu, to często się poddają i wymyślają wymówki.
Osoby starsze, raczej przychodzą na korepetycję, po to, żeby chwilę miło spędzić czas, często mówią o swoich doświadczeniach, swoim życiu, swoich problemach, chcą się wygadać, żeby ktoś ich wysłuchał:). Czasami trudno jest zmotywować ich do pracy. Ale jak zacznie coś wychodzić, to są bardzo dumni z siebie i cieszą się jak dzieci, reagują bardzo spontanicznie:)
Jak dbasz o rozwój zawodowy jako korepetytor? Czy uczestniczysz w szkoleniach, konferencjach lub jesteś członkiem jakichś organizacji branżowych?
Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Zarządzania Produkcją, SIMP, Wirtualnego Coworkingu Natalii Dołżyckiej/LifeGeek, PTTK, Klubu Zdobywców Korony Gór Polskich. 3 miesiące byłem w Akademii Social Mediów Mirosława Skwarka.
Skończyłem także Studium Pedagogiczne, przy Politechnice Rzeszowskiej. Mam także uprawnienia na kierownika wycieczek i obozów wędrownych oraz jestem instruktorem Nordic Walking. Byłem także egzaminatorem ECDL Core. Brałem udział w szkoleniach z zakresu nauczania: z nauczania hybrydowego, odwróconej klasy, jaki ma być nauczyciel przyszłości, wirtualnych dysków i Google Classroom, 4MAT, WebQuest, Grywalizacji i Escape Roomu, Case Study, coachingu w pracy z grupą i neurodydaktyki.
Oprócz tego brałem także w kursach i szkoleniach z psychologii rozwoju dziecka, dotyczących wspierania ciekawości dziecka, psychoedukacji dzieci
w szkole, przebodźcowania, jak rozmawiać z nastolatkiem motywowania uczniów, treningu odporności psychicznej dzieci, dzieci wysokowrażliwych, lęków dziecięcych oraz radzeniem sobie z chaosem w grupie.
Skończyłem także 40- godzinne warsztaty psychologiczne „Szkoła dla rodziców” oraz kilku szkoleniach All About Parenting.
Brałem także udział w szkoleniach i kursach z psychologii dorosłych, dotyczących: asertywności, pewności siebie, porozumiewania się bez przemocy (NVC), budowania poczucia własnej wartości, radzenia sobie ze stresem i emocjami, komunikacji międzypokoleniowej, perfekcjonizmu i prokrastynacji, programowania podświadomości (zmiany nawyków i przekonań), budowania wizerunku i umiejętności negocjacyjnych, relaksacji i odpoczywania, bycia liderem, komunikacji interpersonalnej oraz medytacji. Oprócz tego skończyłem również szkolenia specjalistyczne: ze sztucznej inteligencji, copywritingu, pisania postów na IG i FB, nagrywania filmów na social media, tworzenia blogów, SEO, budowania marki osobistej, tworzenia newsletterów, webinarów, kursów online i e-booków oraz ich sprzedaży, z nagrywania wideo i ich obróbki, emisji głosu, wystąpień publicznych, prawa w Internecie, zarządzania projektami i czasem oraz przedsiębiorstwem, jak również.
Jak zdobywasz nowych klientów i promujesz swoje usługi korepetytorskie?
Swoje usługi korepetytorskie i zdobywałem klientów za pomocą ogłoszeń głównie na portalu e-korepetycje.net i innych, również w serwisach lokalnych. Do tego czasami wywieszałem ogłoszenia z numerem telefonu w centrach handlowych, w Stalowej Woli. Korzystałem także z „marketingu szeptanego” wśród swoich znajomych i znajomych uczniów. Obecnie mniej zajmuje się korepetycjami, ponieważ jestem w trakcie zmiany pracy, bo chciałbym znowu pracować jako nauczyciel, naprawy mojego życia i zdrowia. Jestem także w trakcie samodzielnego tworzenia w WordPressie serwisu www.emarcineduturinfofot.pl, w którym jednym z modułów będzie moduł do korepetycji online 1 na 1, kursów on-line, live’ów, podcastów edukacyjnych i e-learningu oraz sklep internetowy z e-bookami i kursami online i webinarami. Do ich promocji będę używał Facebook Ads, Google Ads, Facebooka, Instagrama i YouTube.
Jakie strategie stosujesz, aby utrzymać długotrwałe relacje z klientami i zapewnić im wysoką jakość nauczania?
Stosuję autorskie materiały i pomoce dydaktyczne, oparte na moim doświadczeniu i praktyce w nauczaniu, jak i pracy zawodowej. Poza tym stosuję promocje w opłatach, np. przykładowo, jak ktoś zapłaci za 1 lekcję, to płaci 50 zł, jak od razu zapłaci za 2 lekcje- to płaci 45 zł za lekcje, czyli za 2 lekcje 90 zł, a jak zapłaci z góry za 4 lekcje, to płaci łącznie 40 zł za godzinę, czyli łącznie 160 zł, oczywiści to jest potwierdzane moim podpisem na kartce z podaniem dat. Istnieje także możliwość, że uczeń może zwiększyć liczbę godzin, przesunąć je, ale to trzeba ustalać indywidualnie. Uczniowie mogą przychodzić ze swoimi zadaniami do wykonania, wtedy pomagam im rozwiązać je- ta pomoc nie polega na tym, że rozwiązuję za nich zdania, tylko za pomocą moich wskazówek i nakierowując ich oraz pokazując podobne przykłady, angażuję ucznia do samodzielnego rozwiązania problemu. Nie robię zadań za pieniądze, jedynie uczę jak rozwiązywać problemy i wspomagam ucznia w rozwiązaniu tych problemów. Jeśli to jest konieczne, spełniam funkcję mentora i coacha i doradzam, jeśli ktoś mnie poprosi w sprawach prywatnych. Podczas zajęć tworzę przyjazną atmosferę zbliżoną do domowej, bez presji, jestem optymistycznie nastawiony, uśmiechnięty, ale też wymagający. Staram się podbudowywać i chwalę, jak coś wyjdzie uczniowi, ale też aktywnie obserwuje postępy ucznia. Uczę kreatywnego, samodzielnego myślenia, jak również daję rady budujące, wspierające na przyszłość, podpieram je też swoimi sytuacjami z przeszłości, z życia prywatnego, czy zawodowego, które pozytywnie rozwiązałem. Praca na korepetycjach jest dostosowana do tempa przyswajania wiedzy ucznia, jak trzeba, to powtarzam coś i pokazuję, dotąd aż uczeń zrozumie :)
Czy możesz podzielić się jakąś szczególnie satysfakcjonującą historią lub momentem, gdy twoja praca jako korepetytora miała wpływ na życie i osiągnięcia ucznia?
Pierwsza historia dotyczy ucznia z 2 klasy liceum, ze Stalowej Woli, który przyszedł do mnie, żebym go nauczył rysunku technicznego mechanicznego, bo chciał studiować kierunek mechaniczny na Politechnice Rzeszowskiej.
Był bardzo ambitny i dużo godzin spędził u mnie na ćwiczeniach, gdzie poznawał teorie, ale większość czasu spędził na rysowaniu rysunków technicznych, zgodnych z normami. Myślę, że było to około 200 godzin, przez dwa lata, ale nauczył się bardzo dobrze rysunku technicznego (nauczył się wszystkiego). Zadawałem mu także zdania do domu, do narysowania. Czasami musiałem mu też tłumaczyć, jakimi narzędziami się wykonuje np. otwory, czy toczy powierzchnie zewnętrzne wałków stopniowych. Dzięki temu mógł łatwiej narysować daną część i ją zwymiarować.
Po tych godzinach samodzielnych ćwiczeń, wykonania wielu rysunków, był na takim poziomie, że już bezkrytycznie nie przyjmował informacji ode mnie, ale musiałem podać wiarygodne argumenty:), żeby uwierzył, bo ściemy nie przyjmował:). Także byłem dumny z siebie, że potrafiłem nauczyć go rysunku technicznego, na tak dobrym poziomie, niełatwych treści, które są zmarginalizowane w Technikum Mechanicznym (również w LO), a są niezbędne szczególnie dla każdego technika i inżyniera-mechanika, jak i w pracy w przemyśle.
Nie byłoby to możliwe, gdyby nie bardzo duże zaangażowanie i determinacja, tego ucznia! Miał on minimalną styczność z rysunkiem technicznym, ponieważ pomagał swojemu tacie w warsztacie, a jego tato miał obrabiarkę do obróbki drewna, gdzie wykorzystywał rysunki wykonawcze i szkice.
Drugą historią, która mi zapadła w pamięci, to była historia z osobą dorosłą, w wieku między 30-40 lat, na stanowisku kierowniczym. Jego partnerka poprosiła, żebym nauczył go obsługi komputera i Internetu. Trochę bronił się przed nauką i nie miał motywacji, a to było niezbędne do jego pracy. Lubił za to pracę na stanowisku kierowniczym i fajnie mu szła ta praca, ale nie lubił komputerów. Już na drugich zajęciach się rozkleił i powiedział mi o swojej trudnej sytuacji, w swoim związku, o kryzysie ze swoją partnerką. Zastanowiłem się, jak mu pomóc. Nie było to łatwe, bo jego partnerka była bardzo negatywnie nastawiona do niego. Było to wyzwanie. Ale wymyśliłem sposób, taki, że uczyłem go obsługi Internetu, tworzenia skrzynek e-mailowych. Przy okazji wysyłania e-maili i tworzenia załączników, dyktowałem mu e-maile do jego partnerki, mówiłem które zdjęcia załączać i co napisać. Po kilku e-mailach ich relacja się poprawiła. Trochę też mu doradzałem, co ma robić, żeby było lepiej w relacji, z jego partnerką. Do tego stopnia ich relacja się poprawiła, że poszli na randkę, bez dzieci do pewnego baru, a potem planowali wspólny wyjazd na wakacje z dziećmi. Jak się ta relacja poprawiła, to ten pan zrezygnował z korepetycji. Nie za bardzo się angażował, ale to, co mogłem, nauczyłem go. Lecz tutaj najważniejszym osiągnięciem była poprawa jego życia osobistego i relacji rodzinnych.
Trzeciego ucznia nie uczyłem na korepetycjach, ale chodził do mnie w technikum mechanicznym, na zajęcia dodatkowe, z kilkoma innymi uczniami.
Na tych zajęciach uczyłem go rysunku technicznego mechanicznego, obliczeń prostych łańcuchów wymiarowych, projektowania procesów technologicznych obróbki skrawaniem i programowania obróbki na obrabiarki CNC.
Był zdolnym uczniem, zajął pierwsze miejsce w 2- etapowym konkursie szkolnym z programowania obróbki CNC i technologii budowy maszyn. Jak poszedł na Politechnikę Rzeszowską, był jednym z lepszych studentów i na jednym z dwóch innowacyjnych konkursów, dwuetapowych, które zorganizowałem, zajął 1 miejsce w „I Konkursie dotyczącym wiedzy i umiejętności z tworzenia dokumentacji technicznej mechanicznej”. Był to konkurs dla uczniów szkół średnich technicznych i studentów i studentek uczelni o kierunkach technicznych.
Miło też wspominam okres nauki mojej córki, jak chodziła do przedszkola i szkoły podstawowej, gdzie dużo czasu spędziłem na nauce córki pisania, liczenia, nauki alfabetu, nauki tabliczki mnożenia, alfabetu, rozwiązywania zadań z matematyki, różnych eksperymentów, tworząc przy tym wiele ciekawych i innowacyjnych pomocy i materiałów dydaktycznych, pomocnych przy nauczaniu, które kiedyś opiszę na mojej stronie i serwisie internetowym, który tworzę.
Możesz zdradzić, jakie masz cele lub plany na przyszłość?
Jak na razie zrobiłem dwa kurs z uprawnieniami na: „Trenera-szkoleniowca” oraz „Opiekuna grupy i animatora czasu wolnego, sportu i rekreacji”.
W tym miesiącu zrobię jeszcze kilka szkoleń i kursów z psychologii dorosłych, m.in.: kurs psycho typów osobowości, typologii osobowości w praktyce, jak sobie radzić z osobami toksycznymi, z zarządzania emocjami i stresem, z efektywnych technik uczenia się oraz efektywnego odpoczywania i zarządzania czasem, jak radzić sobie z prokrastynacją, jak również z zarządzania zespołem. Zrobię także Test Rysów osobowości. Do września zrobię kurs z uprawnieniami na dietetyka oraz uzupełniający Dietoterapia w chorobach jelit.
W sierpniu rozpocznę kurs na specjalistę ds. sztucznej inteligencji oraz równolegle będę szkolił się z zakresu fotografii produktowej, wystąpień przed kamerą, obróbki zdjęć i filmów, artykulacji głosu, jak tworzyć oferty sprzedażowe kursów i e-booków, dopracować artykulację swojego głosu, poćwiczyć nagrywanie filmów na social media i do kursów oraz przygotować stanowisko do nagrywania kursów online i do korepetycji online, copywriting, z tutoringu i mentoringu w edukacji oraz używać narzędzi sztucznej inteligencji.
Od października zacznę robić kurs z uprawnianiami na coaching edukacyjny i może mentoring.
Chciałbym też w 2023 r. wrócić do pracy w szkole, na stanowisko nauczyciela.
Od lipca do września 2023 r.- postawić stronę internetową osobistą, będącą moim portfolio, tego, co zrobiłem: www.marcinpyc78stw.pl, mam domenę, serwer i powoli sam programuję strony i podstrony. Oprócz tej strony również postawić serwis: www.emarcineduturinfofot.pl, do e-edukacji, z Blogiem Turystyczno- Krajoznawczym BTK-MP (nową wersję, który istnieje od 2017 r.), w którym będę umieszczał posty, dotyczące usprawnia życia codziennego, pokaże jakie autorskie materiały i pomoce dydaktyczne, które zrobiłem. Będzie też moduł z moimi ciekawymi fotografiami oraz sklep internetowy, w którym będę sprzedawał moje e-booki (edukacyjne i podróżnicze), konsultacje online 1 na 1, e-learning w postaci gotowych lekcji, być może filmy edukacyjne lub podcast, e- egzaminy i moją autorską zakładkę 3D do książek.
Chciałbym też napisać e-book, książkę drukowaną i kurs online, z rysunku technicznego mechanicznego, zaprojektować zakładkę 3D wykonaną metoda scrapbookingu i sprzedawać je. Jak również uruchomić e-konsultacje indywidualne i w małych grupach 2 lub 4-osobowych. Może też zrobię szkolenie ze Structogramu, Fris lub ILM-72.
W tym roku chciałbym zakończyć albo Koronę Gór Polskich, albo Koronę Bieszczad.
Być może w następnym roku też zacznę organizować wędrówki górskie dla grup 2- 4-osobowych, już odpłatnie, nie charytatywnie:), dla osób niezmotoryzowanych.
Może też zrobię kurs na przodowników turystyki górskiej i nawiążę współpracę z PTTK.
Artykuł należy do cyklu wywiadów, które skupiają się na przybliżeniu różnorodnych sylwetek korepetytorów i ich drogi do sukcesu. Pomysł na serię zrodził się z okazji tegorocznego konkursu na Dzień Korepetytora. Każdy z wywiadów ma na celu przedstawienie kluczowych aspektów pracy w tym zawodzie oraz możliwości, jakie z tego wynikają.
