Nie sztuką jest uczenie języków obcych z podręczników i zadawanie prac domowych w dołączonych do niego ćwiczeniach. Chociaż nie ulega wątpliwości, że sztuką jest już samo uczenie drugiej osoby. Do tego, oprócz doskonałej znajomości języka, potrzebny jest również talent i dryg. Nie każdy wyśmienity językoznawca jest w stanie nauczyć języka inną osobę, nie każdy jest dobrym pedagogiem.
Chcemy zaprezentować Wam pierwszą część naszego cyklu, w którym przedstawimy Wam gry i zabawy językowe. Przedstawione formy nauki nie wymagają dużych nakładów finansowych (a czasem wcale), a sprawdzą się zarówno w nauczaniu dorosłych, jak i dzieci. Bo nauka nie oznacza tylko ślęczenia nad książkami...
1. Scrabble
O grze Scrabble słyszał pewnie każdy. Ale nie każdy wie, że można ją wykorzystać również do nauki języków obcych. W sklepach można zakupić polską lub angielską wersję. W sklepach internetowych dostępne są również inne wersje językowe np. z niemieckimi literami. Ale wiadomo też, że gra do tanich nie należy. A wystarczy trochę pracy własnej i można pograć na własnoręcznie przygotowanej planszy. Wystarczy karton (dowolnych rozmiarów, w zależności od tego jak dużą krzyżówkę chcemy układać), blok techniczny, ołówek, linijka i trochę czasu. Na kartonie należy narysować szachownicę, której pola będą służyły do układania liter. Część z kratek (pól) można zamalować kolorami, co będzie oznaczało dodatkową premię. Z bloku technicznego należy powycinać kwadraty wielkości namalowanych na kartonie pól i wpisać na nie litery. Jeżeli ktoś dysponuje laminatorem, można zalaminować litery, wtedy dłużej posłużą. Gra gotowa. Wystarczy tylko woreczek na literki i można układać już wyrazy z wylosowanych liter. Gra świetnie sprawdzi się do powtórzenia słownictwa.
2. Twister
To gra polegająca na stawianiu rąk i nóg na macie na specjalnie oznaczonych do tego polach. Kręcimy specjalną strzałką, która zatrzymując się wskazuje, którą część ciała należy ustawić na polu o danym kolorze. Wersję Twistera można również przygotować samemu. Na dużym papierze należy namalować kolorowe kółka (lub inne kształty), na których będzie należało umieścić rękę lub nogę. Zamiast kartonika ze strzałką do losowania możemy użyć samodzielnie przygotowanej kostki do gry z kolorowymi bokami. To świetna gra zarówno na powtórzenie nazw kolorów, ale również na powtórzenie lub naukę słów związanych z częściami ciała. Przy okazji gwarantuje odrobinę ruchu ;)
3. Walka o krzesło
Zabawa, którą większość pamięta jeszcze z czasów przedszkola. Zabawa polega na tym, że w kręgu ustawione są krzesła, których ilość jest mniejsza o jeden niż liczba uczestników. W tle puszczana jest muzyka, a dzieci lub dorośli krążą dookoła krzeseł. Gdy muzyka umilknie należy jak najszybciej usiąść na krześle. Przy tej zabawie proponujemy dwa warianty.
- Dla młodszych lub osób mniej zaawansowanych
Podczas, gdy gra muzyka, nauczyciel wydaje dodatkowe proste polecenia np. klaszczemy w ręce, gdaczemy jak kura, podskakujemy, skaczemy na jednej nodze. Gdy muzyka milknie wszyscy starają się usiąść. Kto nie znajdzie wolnego miejsca – odpada.
- Dla bardziej zaawansowanych lub osób dorosłych
Karą za brak znalezienia wolnego miejsca, gdy ucichnie muzyka, będzie wykonanie zadania. Zadania mogą być różne np. ułożenie zdania z konkretnym wyrazem, odmiana czasownika przez czasy, użycie odpowiedniej formy gramatycznej w zdaniu itd. Zadania może na bieżąco wymyślać nauczyciel, mogą być przygotowane wcześniej na małych karteczkach, które uczeń wylosuje. Jeżeli poprawnie wykona zadanie, dalej bierze udział w zabawie, jeżeli zaś nie – odpada z gry.
4. Memory
Gra polega na znajdowaniu par wśród zakrytych obrazków. W ten sposób nie tylko ćwiczymy pamięć, ale możemy się uczyć. W wersji prostej, dla dzieci, na zakrytych kartonikach mogą znajdować się obrazki. Przy odkrywaniu obrazka nauczyciel nazywa znajdujący się na nim przedmiot, a uczeń powtarza jego nazwę. Na kartonikach mogę znajdować się również wyrazy. Zabawa polega wówczas na znalezieniu pary w postaci obrazek – nazwa przedmiotu na obrazku. W wersji zaawansowanej na wszystkich kartonikach mogą znajdować się wyrazy. Dla przykładu, dla języka angielskiego możemy ćwiczyć w ten sposób II i III formę czasowników nieregularnych. Parę będzie stanowił czasownik w I i II formie lub w I i III formie.
5. Bingo
Klasyczna gra polega na tym, że losowane są kolejno liczby. Jeżeli uczestnik zabawy na swojej kartce ma wylosowaną liczbę, zakreśla ją. Zakreślenie w jednym wierszu lub kolumnie wszystkich liczb oznacza wygraną. W takiej postaci można ćwiczyć z uczniami liczebniki. Kartoniki do zakreślania można przygotować samemu na zwykłej kartce i wpisać na niej losowe liczby. Maszynę losującą zastępuje nauczyciel lub wybrany uczeń. Karteczki z liczbami można włożyć do pustych pojemniczków z Kinder Niespodzianek. Ewentualnie kartki z liczbami można złożyć, aby nic nie było widać. Gra pozwala na sprawne powtórzenie liczebników w przyjemnej atmosferze zabawy z nutą rywalizacji.
6. Dixit
To gra, gdzie na kartach namalowane są różne obrazki. Przy czym nie są to pojedyncze postacie, czy krajobrazy, a raczej złożone, niejednoznaczne grafiki. Karty z gry Dixit można wykorzystać do nauki języka obcego. Uczeń ma za zadanie wylosowanie karty z obrazem i opowiedzenie swoimi słowami co na niej widzi. Na podstawie kilku kart uczniowie mogą tworzyć krótkie, wymyślone przez siebie historyjki. Jest to dobry sposób na „rozgadanie” ucznia, świetnie sprawdza się na początku zajęć. Oczywiście poziom wypowiedzi lub stopień skomplikowania historyjki będzie zależny od stopnia zaawansowania językowego ucznia. Dla utrudnienia można narzucić konieczność użycia konkretnych wyrazów w wypowiedzi lub zastosowania odpowiedniego czasu.
Kolejne pomysły na nieszablonowe wykorzystanie gier oraz pomysły na gry z użyciem przedmiotów dnia codziennego już wkrótce. Tymczasem życzymy owocnej nauki języka obcego!
Autor: Magdalena Florczyk - zawodowo specjalista od Social Media i kontaktów z klientem w firmie Wake App. Z wykształcenia ekonomista i niedoszły technolog żywności. Prywatnie, mama 9-latka, zafascynowana psychologią marketingu oraz zgłębiająca techniki efektywnego uczenia się, szczególnie potrzebne w nauce z dziećmi.
