Trochę o mnie - skończyłam lingwistykę, aktualnie studiuję polonistykę-komparatystykę, co znaczy, że będę porównywać literaturę do… i tu różnie: innej literatury, muzyki, spektakli itp.

Hiszpański pokochałam od razu, a z francuskim mamy taką love-hate relationship. Ja kocham tą literaturę, historię i kulturę, ale mówienie to brrrr. Co innego po hiszpańsku. Myślę, że takie przełamanie bariery przed mówieniem dał mi Erasmus, gdzie wiedziałam, że będę popełniała błędy i po prostu się z tym pogodziłam.

Jestem fanką fantasy ( Sapkowski, Martin, Tolkien, Riordan się kłaniają); kultury, historii i literatury japońskiej (w której znajomości dopiero raczkuję, ale uwielbiam poznawać nowych współczesnych autorów); szeroko rozumianej popkultury. Raz czytam Flauberta, raz Tokarczuk, a potem Holly Black, więc rozstrzał jest spory.

Nie jestem wszystkowiedząca. Jeśli czegoś nie będę wiedziała, to po prostu się dowiem i powiem Ci na kolejnych zajęciach, za to postaram się przekazać całą wiedzę jaką mam. No może nie całą, bo wtedy kurs polskiego czy hiszpańskiego trwałby trzy lata minimum.

A no i chciałabym od razu coś zaznaczyć - ja literaturę uwielbiam, Ty nie musisz. I ja to całkowicie kupuję.