Zabawa, zabawa
Po raz kolejny uczę się języka polskiego z Varią. Tym razem zrozumiałam, że dobrze być kobietą - przynajmniej jeśli chodzi o język polski. Nazywam się Andrea Mueller, a moje imię odmienia się przez przypadki: Andrei, Andreę, Andreą, Andrei, więc prawie można jeszcze go rozpoznać, a Mueller cały czas jest jak jest - bez zmiany. Współczuję jednak mężczyznom o imieniu i nazwisku z języka obcego, jak na przykład Murphy. To nazwisko się zmienia na Murphy’ego, Murphy’emu, Murphy’ego, Murph’ym, a w miejscowniku - o cudo - zniknie nawet apostrof - i będzie po prostu Murphym. Polski - to masakra, co da się uczyć jedynie z Varią, a w moim przypadku w tej chwili z Małgorzatą Wilkosz.
Zum wiederholten Mal lerne ich Polnisch mit Varia. Dieses Mal verstand ich, dass es gut ist, eine Frau zu sein - jedenfalls was das Polnische angeht. Ich heiße Andrea Müller und mein Vorname verändert sich in den einzelnen Fällen kaum: Andrei, Andreę, Andreą, Andrei, man kann ihn also einigermaßen wieder erkennen. Müller bleibt Müller - ohne Änderung. Ich fühle jedoch mit den Männern, die einen nichtpolnischen Vor- und Zunamen haben wie zum Beispiel Murphy. Dieser Nachname ändert sich durch die Fälle in Murphy’ego, Murphy’emu, Murphy’ego, Murph’ym und im 6. Fall - oh Wunder - verschwindet auch noch das Apostroph und es bleibt Murphym. Polnisch ist echt unglaublich und man kann es einfach nur mit Varia lernen, in meinem Fall und in diesem Moment gerade mit Małgorzatą Wilkosz.